Ansuya Blom (Nederland, 1956) maakt films, tekeningen, collages en installaties waarin ze ruimte laat voor het vreemde en onbenoembare. In haar werk gaat geluid over in muziek, klank in gesproken woord, tekst in tekeningen. Al meer dan veertig jaar bouwt ze aan een oeuvre dat de grenzen van de innerlijke belevingswereld minutieus aftast. Ze brengt de complexe relaties van de mens met zichzelf en met de buitenwereld in beeld.
Ansuya Blom interesseert zich voor psychoanalyse en psychiatrie. Ze stelt kritische vragen over de gemarginaliseerde positie van degenen die moeite hebben om aan de dominante sociale codes en normen te voldoen, en over de manier waarop de samenleving met hen omgaat. ‘Tolerantie voor elkaars ondoorzichtigheid voorkomt barbarisme,’ zegt ze.
Met haar, meerstemmige, meerduidige werk nodigt ze de toeschouwer uit tot een open verkenning. In de incompleetheid van het fragmentarische kan de toeschouwer op zoek gaan naar een eigen innerlijke ervaring. Als dat gebeurt, is er ruimte voor het ontstaan van een ‘eerste persoon meervoud’, zoals ze het noemt.
