Het werk van Joke Robaard (Meppel, 1953) is een doorlopend onderzoek naar de representatie van mensen, zoals ze functioneren in groepen en netwerken. Haar fotowerken, doeken, video’s en diagrammen zijn een weerslag van de veranderingen en verschuivingen in de verbindingen tussen mensen, kleding en taal. Tegelijk observeert en analyseert ze het gebruik van textielmetaforen in het openbare en politieke debat. Sinds 1978 werkt Robaard aan een omvangrijk beeldarchief dat bestaat uit duizenden pagina’s en knipsels uit tijdschriften en andere gedrukte media. Samen met schrijver Camiel van Winkel publiceert ze daarover het boek ARCHIVE SPECIES, Bodies, Habits, Practices (2018). Daarin inventariseert en bevraagt ze strategieën van ‘gerepresenteerde mensachtigheid’.
In Club Solo laat Joke Robaard werken zien uit haar hele oeuvre. Om haar werk in de tentoonstelling te actualiseren en te verbinden met de context van Club Solo, werkt Robaard net als eerder met jongeren. De opnames voor haar nieuwe videoproject DOMINO/B zijn in Club Solo opgenomen. Door jongeren te filmen terwijl ze kijken naar en praten over een specifiek onderdeel uit haar archief (Posture), wil Robaard hun blik intensiveren. Daarmee vraagt ze zich af of je dat wat je ziet ook kunt ‘zeggen’. Deze acties hebben het karakter van een performance en openbare les, waarin de perceptie van beeldcultuur een inzet is. Tegelijk wordt het archief van Robaard op deze manier geactiveerd en herijkt door anderen dan zijzelf.
RANDPROGRAMMA – grands travaux
Op zondag 16 december presenteert Joke Robaard te midden van haar werken op de begane grond de film Grands travaux. De Brusselse documentairemakers Olivia Rochette (1987) & Gerard-Jan Claes (1987) zijn bij de presentatie aanwezig en gaan na afloop in gesprek met Joke Robaard.
De lange documentaire Grands travaux speelt zich af in het instituut Anneessens-Funck, een Nederlandstalige school in het centrum van Brussel waar jonge studenten een vak leren. De film documenteert wat hun leven vorm geeft: de praktische opdrachten en lessen op school, voetbal, de schommeling van hun liefdesleven, evenals de voortdurende zoektocht naar huisvesting en werkgelegenheid. Er wordt met deze film ingezet op de vraag hoe mensen vandaag in de wereld staan, in relatie tot arbeid, opleiding en toekomstperspectieven. Met de jongeren als centraal middelpunt en het dagelijkse leven binnen de schoolmuren schetst Grands travaux ook het verhaal van hedendaags Brussel.